قیر امولسیون

قیرابه (قیر امولسیون) با مخلوط کردن قیر و آب یک ماده امولسیون‌ساز به‌دست می‌آید. مقدار ماده امولسیون ساز بسیار کم و در حدود 0٫3 تا 0٫5 درصد وزن قیر می‌باشد.
مقدار آب مصرفی این نوع قیر در حدود 30 تا 50 درصد وزن قیر می‌باشد. ماده امولسیون‌ساز معمولاً یک نمک قلیایی اسیدهای آلی یا نمک آمونیم است که باعث باردار شدن ذرات قیر می‌شود.
به این ترتیب ذرات قیر در اثر بار القایی یکدیگر را دفع می‌کنند و به‌صورت کره‌هایی با قطر یک‌ صدم تا یک‌ هزارم میلی‌متر در آب شناور می‌شوند.
استفاده از این نوع قیر، باعث کاهش آلایندگی محیط زیست می‌شود و چون از نفت یا حلال‌های قابل اشتعال استفاده نمی‌شود، خطر اشتعال در حین حمل و نقل قیر کاهش می‌یابد.
از قیر امولسیونی می توان به جای قیر MC پس از تکمیل زیرسازی جاده و قبل از شروع پخش آسفالت استفاده شود و همچنین برای تولید آسفالت بتنی و یا عایق کاری استفاده می گردد.
یکی دیگر از استفاده های این محصول در زمین های کشاورزی برای جلوگیری از تبخیر آب و کاهش رطوبت زمین می باشد.